وقتی این لباس را می‌پوشم،
حس می‌کنم ریشه‌هایم عمیق‌تر می‌شوند،
صدای مادران و مادرکلان‌هایم را می‌شنوم که می‌گفتند:
«زن افغان همیشه زیباست، چون زیبایی‌اش از دلش می‌آید.»
این چادر و لباس فقط یک پارچه نیست،
یک تاریخ است، یک هویت است، یک هنراست
لباس من، قصه‌ی سرزمینم است.این پارچه‌های رنگین، با نخ‌های سرخ و سیاه و زرد،هر گل و نقش‌اش،یادگار دستان زنانی‌ست که با عشق، امید و دعا می‌دوزند.